Experimenteel schrijven

Egan is de generatiegenoot van Jonathan Franzen, maar haar stijl is volstrekt anders. In de vertaling Bezoek van de Knokploeg worden talloze personages opgevoerd, die terugkomen in verschillende verhalen, in verschillende tijden waardoor het boek zich niet laat samenvatten en ook niet leest als een klassiek verhaal met een begin, midden en eind.

Egan’s schrijven is veel meer experimenteel van aard. Ze speelt met nieuwe structuren van het genre roman maar ook met de idee van het genre roman zelf. Dat onderzoekt ze, bijvoorbeeld door hoofdstukken steeds vanuit een andere stijl te vertellen, vanuit een ander personage, maar ook door verschillende op zichzelf staande verhalen te schrijven, die door de personages met elkaar verweven en verbonden zijn.

Verteltechniek als inspiratie

Bij dit soort experimenteel schrijven zou een auteur snel de aandacht van de lezer kwijt kunnen raken, toch is dat bij Egan niet het geval. Egan heeft zich als auteur laten inspireren door Dickens lezen we in een artikel van Marja Pruis in de Groene Amsterdammer over de laatste roman van Egan: “Ze bewonderde niet alleen Dickens’ verhalende kracht, maar ook de manier waarop hij scenes naast elkaar plaatst, schijnbaar overbodige details invoegt en met perspectieven speelt.” Deze verteltechniek die Pruis in haar artikel ouderwets noemt, zet Egan ook in, en dat levert boeken op die je verrassen en soms op het verkeerde been zetten, qua vorm dan, want haar personages zijn menselijk.

Abrupt einde

Ik lees graag zonder vooraf iets te weten over een boek (of zo min mogelijk) en dat maakte mij, meer dan wanneer ik wat vooronderzoek had gedaan, een snakkende lezer. Ik snakte elk hoofdstuk naar meer van dat,  - waarmee ik niet wil zeggen dat het hoofdstuk niet afgerond was of voelde. Het zijn op zichzelf staande, vaak ontroerende, verhalen - maar werd dan toch weer binnen enkele pagina’s en soms direct weer in een nieuw verhaal gezogen.

Ik las het boek op mijn ereader waardoor ik niet goed kon zien hoe ver ik was en voor mijn gevoel was ik pas op de helft toen het boek ineens stopte. Ik ben na lezing meteen gaan Googelen en realiseerde me dat Egan me niet op de klassieke afloop zou trakteren. Wel leerde ik uit het artikel van Pruis dat haar personages doorleven in andere boeken, volgende, en boeken die nog in haar pen zitten.

Veelheid aan personages

In bezoek van een knokploeg wordt zoals gezegd een veelheid aan personages opgevoerd, in steeds andere tijden en in afwisselende rollen. De muziekman Bennie, zouden we het hoofdpersonage kunnen noemen, of toch kleptomaan Sasha, die we als klein meisje, als assistent van Bennie en als minnares leren kennen. Een boek over hoe liefde van vorm verandert, hoe het vervaagt, kapot gaat en toch, hoopvol genoeg, ook met het verglijden van de tijd nooit helemaal ophoudt te bestaan. Ik vond dit boek in zekere zin creatiever dan het werk van Franzen al was de schrijfster sneller klaar met mij dan ik met haar.

Ben je benieuwd wat jij als schrijver kan leren van andere auteurs? Bij Stijlfiguur tekstbureau werken we met ervaren schrijvers. We bieden zowel schrijfbegeleiding en manuscriptbeoordeling als ghostwriting en (intensieve) redactie aan. Neem gerust contact op als je meer wilt weten. We zijn gespecialiseerd in het maken van de beste match.